Interwencji Kryzysowej - Krytyka
Zdarzenia kryzysu są nie tylko związane z niekorzystnymi warunkami zdrowia psychicznego dla naszych studentów, ale także ze znacznymi trudnościami w uczeniu się. Jako wychowawcy, ważne jest dla nas, aby wiedzieć, co możemy zrobić bezpośrednio po kryzysie z udziałem naszych uczniów w celu zapobieżenia traumatyzacji które przyczyniają się do tych negatywnych skutków.
Interwencja kryzysowa w szkołach dzisiaj jest jeszcze w powijakach. Żaden pojedynczy model został przyjęty z powodu braku badań naukowych wskazuje na powód, by to zrobić. Po prostu nie wiem, co działa najlepiej z uczniami w szkołach. Mamy borykać z tym, co będzie działać najefektywniej, jak będziemy polegać na podejściach poznawczych lub tak zwanych "Mówiąc kuracji", które ignorują fizjologię traumy. Najnowsze badania naukowe nie popiera stosowanie tego, co jest jeszcze powszechnie przyjęte modelu interwencji kryzysowej: model Jeffrey T. Mitchell naprężenia krytycznego padającego opuszczeniem statku (CISD). Liczne badania wykazały, modelu Mitchella, aby być bardziej skuteczne niż brak interwencji w ogóle, a w niektórych przypadkach okazało się, że rzeczywiście wzrosła pourazowych objawy stresu w wielu odbiorców.
W odległości około czterdziestu pięciu minut, aż do trzydziestu osób naraz, CISD obejmuje fazę "faktycznego", podczas którego podstawowe są informacje o poinformowanie osób zaangażowanych czego się spodziewać. Fakty rozpowszechniane obejmować wspólne reakcje na stres i inne objawy bardziej wyniszczające. To jest po "fazy Feeling", podczas którego uczestnicy do trzydziestu są zachęcani do odpowiedzi na takie pytania jak: "Co było najgorsze zdarzenia dla ciebie osobiście?" Ten etap następuje sugestie radzenia sobie ze stresem, a następnie "reentry" na świat.
Na prezentacji Mitchell wykonanej z jego modelu, który uczęszczałem z personelem szkoły rejonowe i Departamentu Stanu pracowników służby zdrowia psychicznego, byłem najbardziej uderzyło, jak niewygodne publiczność była tak słuchali jego wniosku.
